30 qershor 2025 – Një shkollë ku tallja u kthye në tragjedi
Në klasën e tij, ai ishte gjithmonë objekti i talljes. Fytyra e tij ndryshe, mënyra si ecte, madje edhe qeshja e tij, bëheshin shkak për ironi dhe përçmim nga shokët. “I çuditshëm”, “i pazakonshëm”, “i dobët” – ishin fjalët që dëgjohej për të çdo ditë.
Por askush nuk e pa dhimbjen që fshihte pas buzëqeshjes së tij të heshtur. Ai u përpoq të durohej, të përpiqej të ndryshonte, të bëhej “një prej tyre”. Por tallja nuk ndaloi.
Një ditë, ajo që ishte tallje për shumë të tjerë u bë thirrja e fundit e një shpirtit të thyer. Ai u largua përgjithmonë, duke lënë pas një letër ku shkruante:
“Të gjithë qeshnin me mua, por askush nuk e kuptoi se brenda meje po digjej një zjarr i errët.”
Nëna e tij, me lot në sy, tha:
“Isha në errësirë, sepse asnjëherë nuk dëgjova kur më kërkonte ndihmë.”
Sot, shkolla dhe komuniteti po përballen me pasojat e dhimbshme të një talljeje që nuk u ndalua në kohë. Një fushatë sensibilizimi është duke nisur, për të mos lejuar që historia e tij të përsëritet.
Ndonjëherë ajo që duket si tallje, është thirrja më e fortë për ndihmë. Dhe kur nuk përgjigjemi… humbasim më shumë se një jetë.